Tale of an adventurer III - La Cala Granadella (segunda parte)

Había vuelto... Volví tal y como me dije a mí mismo la semana anterior. Esta vez venía preparado... Aletas, gafas para bucear, al misterioso paladín fantasma que alguna vez se ha manifestado por estos lares...
Todo estaba preparado para pasar un día espléndido, uno de esos días que no olvidarías con facilidad... Nada podía fastidiar ese día...
Pero me equivoqué...




Las primeras palabras que pensé al llegar y al observar el mar fueron las siguientes: "QUIÉN DEMONIOS HA INVITADO A TODA ESA SUCIEDAD Y A ESAS ESTÚPIDAS MEDUSAS ******* (Las siguientes expresiones han sido suprimidas por contener un alto índice de... ehmmm... un alto índice de particularidades poco habituales en la escritura... Lo habéis entendido? Je, yo tampoco... Sigamos con lo que dije) ********? POR QUÉ NO SE VUELVEN POR DÓNDE HAN VENIDO?"

Tras descargar en "pocas" palabras toda mí furia interna, no tuvimos más remedio que intentar localizar un lugar donde no estuvieran las medusas... o la inmensa suciedad que había aparecido en la playa...
Nos fue imposible encontrarlo... T_T





Aún así hicimos el mismo recorrido de la semana anterior observando aquel paisaje tan encantador. Lo primero que hicimos fue ponernos unas zapatillas de neopreno de color azul... (no se por qué lo hice, confío más en mis pies xD).









Superadas una rocas (y como siempre me movía con sorprendente agilidad por las piedras, a pesar que las zapatillas resbalaban demasiado) era hora de quitarme una espinilla al no poder lanzarme al agua la semana anterior. Esta vez, y mirando por si no había medusas, subí a una roca y...



POR PANDORAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!




Ufff... que golpe me metí al intentar subir...





"Mmmmh... Que refrescante es mojarte en un día de calor como aquel" eso fue lo que pensé y movido por fuerzas infinitas me volví a lanzar...
Y otro golpe que me metí, aunque no muy fuerte...

Después de esta breve parada, seguimos el camino de la otra vez hasta llegar a la mini-cueva que vimos...







... e incluso me atreví a subir un poco, a pesar que mis zapatillas de neopreno resbalaban mucho (si es que tengo un arte para moverme en entornos difíciles xD)









Una vez concluida este breve tour, nos dirigimos al restaurante en el que comimos hacía una semana (la comida volvió a estar exquisita... Hummm... Paellaaaaa)
Finalizada la comida, era hora de dar un paseo por el otro lado de la cala (esta vez SÍ... HAY FOTOS!).







La vista era muy bella. Todo era precioso, lástima que las medusas y la suciedad fastidiaran un poco aquel entorno tan mágico.

Una vez subidas unas escaleras y escalado unas rocas me maravillé (una vez más...) de aquel lugar, de aquel retrato que la naturaleza nos había brindado.
Todavía me quedo sin palabras al ver las fotos...


















(y es verdad, comentaría las fotos, pero no tengo palabras para describir lo bello que era aquella cala...)

Y eso fue todo.

Aquí concluye mí "aventura" en La Cala Granadella.
Pido perdón por tardar en escribir la segunda parte. Estad atentos a las siguientes entradas que esto es sólo el principio.

Al cabo de unas semanas, regresé a un lugar... Regresé a Pandora (bueno, una versión light (pero que sigue siendo espectacular) y que tampoco se llama Pandora xD)

Hasta la próxima

Comentarios

  1. A la pròxima que hi vages me n'aniré amb tu !!!!!
    Sembla un lloc exòtic i mira per on està ací al costat! M'encanta!

    ResponderEliminar
  2. Estava esperant molt i molt i molt, a vore si et poses les piles, jejeje!!

    Molt bé Guillem, fins la pròxima.

    Per cert, no se si saps que he afegit un nou blog, http://meteosansofi.wordpress.com/ perque tinc problemes amb la empresa que em donava el servei d'allotjament, que ha tallat el servei i no em torna els diners, ni dona ninguna solució. Com voràs estem fent amb Vicent molt feina per la muntanya. L'Estiu que ve tenim molta senda per fer, ja parlem...

    ResponderEliminar
  3. Moltes gràcies per llegir ^^
    Si a la pròxima anirem junts...

    Cèsar perdona per tardar però l'universitat m'ha llevat temps i he hagut d'agafar el ritme... He estat traduint tots els dies i he tingut poc temps...
    Ací al blog fica que he escrit aquesta entrada el dilluns 19 però en veritat la comencí eixe dia però la vaig acabar el divendres...

    Ara que ja estic en la rutina podré ficar-me a fer la entrada que estàs esperant ^^

    ResponderEliminar
  4. Ja has començat? La Irene hui ha anat a classe per primera vegada, però ha tornat de seguida. Fa horari de matí.

    Que tingues un bon curs!!

    ResponderEliminar
  5. Si vaig començar el 14 i tinc horari de vesprada... per això m'ha costat escriure estos dies.. Necessitava organitzar-me

    Moltes gracies ^^

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

MARS

La Llegada (I)

Klonoa: Door to Phantomile